Wydział Edukacji Artystycznej i Kuratorstwa // Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu

Niczego nie znaleziono

Jesteśmy gatunkiem żyjącym na powierzchni, przyzwyczajonym do horyzontalnej orientacji przestrzeni. Znamy pojęcie głębi obrazu, próbujemy zaglądać w głąb siebie i innych (przeciwstawiamy temu romantyczne „płycizny ducha”), ale zasadniczo głębia — kojarzona z tonią wodną — to określenie wertykalne. Głębia to droga w dół, do środka. Kojarzy się z poznaniem, wartością, dociekliwością, ale też z podświadomym, metafizycznym, nienazwanym, ukrytym. Z niepokojem i ryzykiem.

Daria Mielcarzewicz, autorka mapy wielkopolskich jezior, tym razem przygląda się trzem poznańskim akwenom, a jej peregrynacje dotyczą głębi wodnej toni. Według niej, wody jezior Kierskiego, Strzeszyńskiego i Rusałki prowadzą swoje melancholijne rozmowy gdzieś głęboko pod ziemią, podobnie jak drzewa.
Melancholia Rusałki dotyczy straty i tęsknoty, melancholia Jeziora Kierskiego zagląda w martwicę jego dna, natomiast melancholia Strzeszyna to opowieść o jeziorze, które wysycha, będąc już i tak najmniejszym zbiornikiem tych terenów. Artystka oczekuje społecznej i kulturowej zgody na melancholię, gdyż według niej jest ona czymś zdrowym i niezbędnym, czymś znacznie więcej niż smutek. To „czarne tło”, niezwykle potrzebne w świecie nadmiaru i presji bycia szczęśliwym.
Stowarzyszenie Młodych Animatorów Kultury

Profundum, to wystawa szczególna, łącząca w sobie wątki osobistych, intymnych relacji człowieka z głębią wodnej toni. Kryjąca się w niej tajemnica, dostępna jest jedynie dla wrażliwego obserwatora, lub raczej uczestnika. Bo w głębinę trzeba się zanurzyć, do czego zachęca nas autorka wystawy Daria Mielcarzewicz, uchylając tajemnicy, do której kluczem zdaje się być melancholijna refleksja nad poczuciem straty, wyrażona w osobistej tęsknocie za wodą.
Wystawa Profundum. O wodzie i melancholii, Darii Mielcarzewicz staje się tematem do dyskusji nad kondycją ekologicznej relacji i porozumienia się poszczególnych uczestników wodnego środowiska. Realizacja wystawy meandruje pomiędzy kulturowymi wątkami romantycznej duchowości, dosięgając podstaw naukowego i empirycznego zrozumienia stanu rzeczy. To spojrzenie wpisuje się w temat tegorocznej Nocy Biologów Woda – źródło życia – teraźniejszość i przyszłość, stawiając bezlitośnie nacisk na znaczenie wody w naszym życiu i zadając jednocześnie pytanie o świadomość konsekwencji dzisiejszych działań w przyszłym czasie.

Pokaż więcej

Pokaż mniej

Na najbliższym KOMUNIKATORIUM poruszymy temat relacji pomiędzy człowiekiem a środowiskiem wodnym na przykładzie konkretnych jezior Wielkopolski. Spotkanie rozpoczniemy od prezentacji dwóch perspektyw analizy tych relacji. Pierwsza, to spojrzenie artystki Darii Mielcarzewicz, autorki wystawy „Profundum. O wodzie i melancholii”, która w sposób poetycki prowadzi autoteliczną opowieść o ukrytym życiu wodnej głębi. Inną perspektywę proponuje dr Małgorzata Kowalska, która w swojej pracy badawczej pt. „Obszar ochronny Natura 2000 jako wielogatunkowa sieć zależności. Nieoczywiste relacje w perspektywie antropologicznej” przedstawia badania etnograficzne nad siecią międzygatunkowych powiązań jeziora Niedzięgiel, kwestionując podział na naturę i zarządzającą ją kulturę.

AKTUALNOŚCI